Część I – OGÓLNA
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających w szczególności:
- z niepełnosprawności;
- z niedostosowania społecznego;
- z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
- ze szczególnych uzdolnień;
- ze specyficznych trudności w uczeniu się;
- z zaburzeń komunikacji językowej;
- z choroby przewlekłej;
- z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
- z niepowodzeń edukacyjnych;
- z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi;
- z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole może być udzielana z inicjatywy:
1) ucznia (w przypadku ucznia niepełnoletniego za zgodą jego rodziców/ prawnych opiekunów – jedynie w przypadku podejrzewania o przemoc wobec ucznia należy podjąć działania zgodnie z procedurą postępowania wobec przemocy w rodzinie – procedura Niebieskiej Karty );
2) rodziców/ prawnych opiekunów ucznia;
3) dyrektora szkoły;
4) nauczyciela, wychowawcy lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;
5) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej;
6) poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;
7) asystenta edukacji romskiej;
8) pomocy nauczyciela;
9) pracownika socjalnego;
10) asystenta rodziny;
11) kuratora sądowego.
3. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają uczniom:
- nauczyciele,
- wychowawcy,
- specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej (psycholog, pedagodzy, logopedzi, doradca zawodowy, terapeuci pedagogiczni i inni specjaliści).
4. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być udzielana uczniom w formie:
1) klas terapeutycznych;
2) zajęć rozwijających uzdolnienia;
3) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
4) zajęć specjalistycznych: rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych (w przypadku uczniów objętych kształceniem specjalnym), korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;
5) warsztatów;
6) porad i konsultacji.
5. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna rodzicom może być udzielana w formie:
1) porad,
2) konsultacji,
3) warsztatów,
4) szkoleń.
6. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści w szkole prowadzą na bieżąco obserwację pedagogiczną, mającą na celu rozpoznanie u uczniów:
1) trudności w uczeniu się,
2) szczególnych uzdolnień;
7. Pomoc psychologiczno- pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy:
- z rodzicami/prawnymi opiekunami ucznia,
- poradniami psychologiczno- pedagogicznymi,
- nauczycielami uczącymi ucznia.